Cum laude

Op 22 september zou ik daadwerkelijk mijn diploma ondertekenen
Op 22 september zou ik daadwerkelijk mijn diploma ondertekenen

Eigenlijk wilde ik wachten tot de examencommissie het officieel zou bevestigen voor ik dit bericht zou schrijven, maar omdat het voor mij wel duidelijk is en ik dit een mooi moment vind doe ik het nu toch. Na 3 jaar Klinische Gezondheidswetenschappen gestudeerd te hebben in Utrecht ben ik cum laude afgestudeerd!

Cum laude, ofterwijl ‘met lof’, houdt volgens het onderwijs- en examenregelement (OER) van onze studie in dat je gemiddeld een acht gehaald hebt, maximaal twee cijfers onder de acht hebt maar geen enkel cijfer onder de zeven en geen herkansingen nodig hebt gehad. En dat is dus gelukt, aldus de cijferlijst op de afstudeerverklaring die ik inmiddels heb ontvangen.

Cijferlijst
Cijferlijst van mijn master (exclusief pre-master)

Eigenlijk kon ik altijd best goed leren, maar deed het tijdens mijn middelbare school periode en eerste studieperiode gewoon niet altijd. Of eigenlijk meestal niet, tot het écht niet anders meer kon want dan redde ik het meestal toch ook nog wel met de hakken over de sloot.

Achteraf kan ik dat gedrag best verklaren. Op de basisschool maakte ik altijd de rekensommen van een klas hoger omdat ik anders te snel klaar was, maar viel ik daardoor tot zekere hoogte toch wel een beetje buiten de boot. Toen ik op de middelbare school in de eerste VWO+ klas terecht kwam en we het label ‘pluskindjes’ kregen heb ik denk ik opgeslagen dat goed leren ‘niet cool’ was, en ik wat dat betreft dus maar beter niet te veel op moest vallen.

Ik ging van het gymnasium naar het atheneum, mede omdat ik toch verwachtte naar een technische universiteit te gaan vanwege mijn voorliefde met computers, en deed vanaf dat moment zo min mogelijk. Sociaal gezien is er sindsdien inderdaad het nodige veranderd, maar mijn cijfers werden er niet beter van. In VWO 5 ging het op een gegeven moment daadwerkelijk mis, toen ik voor de kerst al kreeg te horen dat ik eigenlijk al niet meer over kon gaan en inderdaad bleef zitten. Uiteindelijk ging ik mijn eindexamens in met vijf onvoldoendes en heb ik die met een forse eindsprint dankzij hernieuwde energie toen ik had besloten toch fysiotherapie te gaan studeren opgehaald.

Dankzij mijn cijfergemiddelde van een 6.4 zat ik helaas in de laagste lotingsgroep en werd inderdaad uitgeloot. Na een jaar bewegingswetenschappen in Groningen haalde ik (met een 7 als hoogste cijfer) m’n propedeuse, en werd het jaar erop wel ingeloot. De opleiding fysiotherapie ben ik verder goed doorgekomen, maar écht mijn best doen deed ik nog steeds niet; daar vond ik het studentenleven toen nog veel te interessant voor.

Pas in het derde jaar tijdens mijn stages veranderde daar iets in. Een voor mij erg belangrijke stage bij het pijnteam van revalidatiecentrum UMCG Beatrixoord opende mijn ogen en deed me inzien dat ik niet alleen leerde om m’n diploma te halen, maar om daadwerkelijk mensen beter te kunnen helpen. Misschien wat laat voor een dergelijk inzicht, maar voor mij erg belangrijk. Mijn cijfers gingen in mijn afstudeerperiode omhoog (uiteindelijk 7.6 gemiddeld) en ik merkte dat ik haast wat perfectionistisch ben en in ieder geval een sterk verantwoordelijkheidsgevoel heb als het er op aan komt.

Toen ik na vijf jaar werkervaring opgedaan te hebben koos om toch weer te starten met de studie Klinische Gezondheidswetenschappen wist ik dat mijn oude studeergedrag niet langer zou werken. Tijdens de pre-master deed ik preciezer dan ooit iedere week mijn huiswerk, wat uiteindelijk resulteerde in prachtige cijfers (gemiddeld 8.4) en een voldaan gevoel. Gaandeweg ging ik het bijna zien als een sport om telkens een acht of hoger te halen, maar merkte ik ook dat ik enorm groeide als persoon en meer vertrouwen kreeg als professional.

Het voelt uiteindelijk daarom ook wel een beetje als een persoonlijke overwinning dat het uiteindelijk gelukt is om cum laude af te studeren. Het gaf me het vertrouwen dat ik als ik ergens écht voor ga dat ik dat dan ook kan. Zelfs in persoonlijk erg drukke jaren waarin we trouwden, een prachtige dochter kregen en te maken kregen met ziekte en overlijdens in de familie.

De komende periode zal ik meer tijd vrij maken voor mijn dochter en vrouw. Mijn vrouw heeft tijdens mijn studie zichzelf deels weggecijferd om mij de tijd te gunnen om te studeren, waar ik dankbaar voor ben maar ook graag wat tegenover stel. Daarom nu eerst op naar een mooie, rustige zomer voor we beginnen aan de volgende nieuwe uitdaging.

7 comments

  1. Congrats! En zéér herkenbaar! Bij mij een nagenoeg exact verloop van “studiecarrière”, mooi eindigend met cum laude. Geniet ervan!!

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *